چند سالیه که شبکه های اجتماعی در فهرست محبوب ترین سایت های اینترنتی قرار گرفته ان. میلیون ها نفر در سراسر جهان از هر فرصتی واسه به اشتراک گذاری اطلاعات مختلفی مثل متن، تصویر یا فیلم در این شبکه ها استفاده می کنن.
این وسط تلفن های هوشمند هم زمینه رو واسه دسترسی راحت تر از هر نقطه از دنیا به این شبکه ها جفت و جور کرده ان. اما به راستی به چه دلیل شبکه های اجتماعی این قدر محبوبیت یافته ان و به چه دلیل بعضی افراد نمی تونن بدون حضور در این سایت ها، روز خود رو به شب برسونه؟ به خاطر ً جواب این سؤال رو باید در واکنشی که در مغز آدم به خاطر به اشتراک گذاری اطلاعات فردی صورت می گیرد جست.
شبکه های اجتماعی
محققان دانشگاه هاروارد در پژوهشی به بررسی ابعاد فیزیولوژیک به اشتراک گذاری اطلاعات پرداختن. در این تحقیق دو گروه از داوطلبان در دستگاه MRI قرار گرفتن تا فعالیت بخش های جور واجور مغز اون ها بررسی بشه. داوطلبان شرکت در این آزمایش به دو گروه تقسیم شدن. از گروه اول خواسته شد در مورد زندگی فردی خودشون حرف بزنن. هم اینکه از گروه دوم خواسته شد به داستان زندگی فردی دیگه گوش داده و در مورد اون صحبت کنن.
بررسی تصاویر گرفته شده نشون داد بخش هایی از مغز آدما که به «ناحیه جایزه» معروفه در گروه اول شدیدا فعال شده بود. این ناحیه همون بخشیه که در صورت انجام کارای لذت بخش مثل خوردن یه غذای خوش مزه یا دریافت پول فعال می شه.
در واقع می توان این جور نتیجه گیری کرد که به اشتراک گذاری محتوای فردی در این شبکه ها موجب ایجاد حس لذت در کاربران می شه و به خاطر همین، خیلی از افراد هر روز ساعت ها از وقت خود رو در این شبکه ها می گذرونن.
رابطه بین تعداد مخاطبان در شبکه های اجتماعی و لذت
این محققان واسه درک هرچه بهتر این سازوکار، به بررسی فعالیت مغزی گروهی از داوطلبان که قرار بود مطالبی رو با دوستان و اعضای خونواده در میان بذارن با یه گروه دیگه که از اون ها خواسته شده بود اون مطالب رو پیش کسی بازگو نکنن پرداختن.
نتیجه این شد که گفتن اطلاعات با خونواده و دوستان، دلیل تحریک بخش های جایزه در مغز و در نتیجه لذت بیشتر می شه. به کلامی دیگه میشه این جوری نتیجه گیری کرد که وسعت دوستان (یا همفکران) در شبکه های اجتماعی دلیل ایجاد فرصت بیشتری واسه لذت بردن از به اشتراک گذاری اطلاعات جور واجور می شه.
وقتی لذت بیشتر دردسرساز می شه
بعضی وقتا دامنه رفتار لذت جویانه تا حدیه که فرد به آخرسر این کار فکر نکرده و فقط به فکر لذت بیشتر هستش. این رفتار فقط به اعتیاد به مواد مخدر و یا رفتارای دیگری که از نظر جامعه رانده شده حساب می شه محدود نمی شه. با اینکه شبکه های اجتماعی پدیده جدیدیه، اما نمونه های خیلی از بروز رفتارای افراطی در اون دیده میشه. این رفتارها انگار به همین لذت از به اشتراک گذاری اطلاعات جور واجور و مخصوصا محتوای مربوط به خود فرد برمیگرده. واسه نمونه یه چند وقت پیش فردی در آمریکا که از یه اداره پلیس دزدی کرده بود تصاویر مربوط به این سرقت رو در صفحه خود یکی از شبکه های اجتماعی بود منتشر کرد که در آخر منتهی به شناسایی و دستگیری اون شد.
زیاده روی در انجام امور لذت بخش دلیل تغییر ساختار عصبی مغز، افزایش احتمال بروز رفتارای افراطی و در نتیجه اعتیاد می شه. با اینکه تصور فردی با پیکر نحیف و چشمانی گود رفته به خاطر استفاده افراطی از شبکه های اجتماعی کمی دور از ذهن به نظر می رسد، اما نباید از یاد برد که حضور زیاد در خیلی از موارد در این شبکه ها می تونه به قیمت ضربه به روابط سالم اجتماعی و خانوادگی تموم شه.
